naar het fotoalbumklik hier om
direct naar het
fotoalbum te gaan

Superbyte

de Homepage van
Henk de Mari

Superbyte Software


HOME
LANDENOVERZICHT
INFORMATIE
FOTOALBUM

ZUID AFRIKA 2002-2003

een reisverslag......


Weersverwachting Nieuwegein Nieuwegein Weersverwachting Zuid-Afrika  Zuid-Afrika


Eindelijk is het zover, de reis naar Zuid Afrika kan beginnen. Dat dacht ik tenminste, maar het liep iets anders. Op Schiphol aangekomen blijkt het vliegtuig door een technische storing drie uur vertraging te hebben en pas om 23.00 uur te vertrekken.
Al gauw horen we dat het vliegtuig helemaal niet vertrekt en alleen de passagiers met bestemming Kaapstad in een kleiner toestel deze avond zullen vertrekken. Wij kunnen pas de volgende morgen om 10.00 uur mee.
Na een overnachting in een Van der Valk Hotel vetrekken we dan eindelijk met nog eens een uur vertraging richting Johannesburg. Helaas zijn we hierdoor een hele dag Pretoria kwijt, maar met goede moed starten we dan eindelijk onze kampeerreis.
We verplaatsen ons in een knalgele truck. In plaats van de gebruikelijke laadbak staat er op het onderstel een buscabine met achter extra bagageruimte. Deze truck is speciaal ontwikkeld voor dit soort reizen. Het is redelijk comfortabel en door de hoge zit is het uitzicht vanuit de truck prima.

Blyde Rivier Canyon en Kruger Nationaal Park
We slaan ons eerste kamp op bij de Blyde Rivier Canyon.
Onderweg maken we enkele stops bij interessante plaatsen. Aan de rand van de canyon hebben we prachtig zicht op de Drie Rondavels, drie bergtoppen die lijken op rondavels (dit zijn ronde huizen het een rieten puntdak). Ook stoppen we bij een cheeta-opvang, waar de een tocht door het park maken.
Van Marlis, onze reisbegeleidster, krijgen we te horen dat het de bedoeling is om elke reisdag 's morgens om 7 uur te vetrekken. Dit betekent dat iedereen om halfzes zal worden gewekt, zodat we voldoende tijd voor wassen, ontbijten en kamp opbreken hebben.
Om 7 uur precies vertrekt de truck richting Kruger Nationaal Park. We maken gebruik van twee kampplaatsen zodat we een groot deel van het park kunnen zien. Al de eerste dag in het park zien de vier van de vijf dieren die samen de Big Five vormen. Van het luipaard zien we alleen de sporen in het zand.
De Big Five zijn de vijf gevaarlijkste dieren om op te jagen. Naast de olifant, neushoorn, buffel en leeuw zien we ook erg veel impala's, zebra's en giraffen. Erg leuk is de stop bij een hyena met twee jongen die slechts een paar meter van de weg vandaan liggen. Het tweede kamp is in het zuiden van het park. Hier blijven we twee dagen en vertrekken 's morgens om 5 uur al voor een gamedrive. Ook is er voldoende tijd om eens lekken te genieten van een rustmiddag bij het zwembad.
Tijdens een late middag gamedrive stuiten we op een boze olifant. We staan met de truck op een doodlopende weg als er een olifant aankomt die zijn weg door ons ziet versperd.
We kunnen nog maar een klein stukje achteruit tot het einde van de weg en zien de olifant boos op ons afkomen. Heel stil en het de motor uit wachten we gespannen op wat gaat gebeuren. Na wat heen en weer gewiebel draait de olifant zich om en kunnen we opgelucht ademhalen, het gevaar is geweken.
De olifant vervolgt zijn weg en wij hebben de weg weer vrij om verder te rijden.

Swaziland
Na drie nachten verlaten we het Kruger Nationaal Park en rijden naar Swaziland.
Swaziland is een van de laatste absolute monarchieën van de wereld. Mswati de Tweede heerst nu over het land. Politieke partijen zijn verboden en ministers worden persoonlijk door de koning uitgezocht. We overnachten in een klein wildpark, waar we 's avonds een gamewalk maken. Samen met een gids wandelen we door het woud en stuiten op een gegeven moment op een zevental giraffen en een paar zebra's. Stilletjes sluipen we dichterbij en kunnen ze tot op ongeveer 75 meter naderen.
Geweldig om zo dicht bij die dieren te kunnen zijn. Op de kampplaats is ook een leeuwenproject. 's Avonds horen we de leeuwen brullen. Het lijkt wel of ze naast de tent staan!

Hluhluwe en Royal Natal Nationaal Park
We verlaten Swaziland weer en rijden door naar Hluhluwe. De kampplaats ligt een heel eind van de bewoonde wereld vandaan en heeft een overweldigend uitzicht. Als ik de volgende morgen om 5 uur mijn tent open rits zie ik in de verte een berglandschap en een roodgekleurde opkomende zon.
Het wild in het Umfolozi/Hluhluwe Nationaal Park is minder dan in het Kruger Nationaal Park, maar het landschap daarentegen is vele malen mooier.
Ook nu is er weer wat rust ingebouwd en kunnen we wat in de omgeving wandelen. Onze reis gaat verder via het St. Lucia-moerassen reservaat, een ondiepe lagune omringt door dichte bossen en moerassen met mangroven. Een uitstekende leefomgeving voor krokodillen en nijlpaarden.
In de verte zien we de Drakensbergen al. De Drakensbergen vormen een 1000 km lang bergmassief, dat zich uitstrekt van het westen van het Kruger Nationaal Park tot in Lesotho, waar de bergen de Maluti's worden genoemd.
Het is na de Kilimanjaro het hoogste gebergte van Afrika en het meest indrukwekkende deel ligt in het Royal Natal Nationaal Park. We maken een mooie wandeling naar de Bugu-falls en genieten van de vele vergezichten.
Inmiddels is het 30 december geworden, de dag waarop Stijn, een van de jongste groepsleden, 11 jaar wordt. Dit wordt uitbundig gevierd met cadeaus, taart en een versierde truck.

Lesotho
De volgende dag is weer een feestdag. Oudejaarsavond.
We hebben inmiddels Zuid Afrika voor de tweede keer verlaten en zijn nu in Lesotho beland. Lesotho is net als Swaziland een koninkrijk, alleen heeft het wel een democratisch gekozen regering.
De Drakenbergen zijn hier in Lesotho op het hoogst en het is met zijn grillige bergruggen en steile ravijnen met woeste rivieren een van de hoogtepunten van de reis.
In onze kampplaats Malealea vieren we oudejaarsavond.
Een grote bak met punch, lekkere hapjes en een gezellige bar zorgen voor de juiste stemming. Met veel plezier dansen en feesten we het nieuwe jaar in.
Oliebollen, champagne en vuurwerk maken het feest toch nog een beetje Nederlands.
Marlis heeft het reisprogramma zo aangepast, dat 1 januari een 'vrije' dag is, maar tegen 11 uur zijn we met z'n negenen bezig met een kanotocht. De stroom voert ons mee en af en toe moeten we bij een kleine stroomversnelling iets corrigeren. Onderweg is er alle gelegenheid voor de traditionele nieuwjaarsduik en al peddelend en zwemmend vermaken we ons uitstekend.
Na een regenachtige nacht staan we 's morgens vroeg op om ons voor te bereiden op de tweedaagse ponytrek.
Nadat iedereen zijn Basotho-pony heeft bestegen vertrekken we. Al snel komen we bij een steile afdaling naar de rivier. Gisteren hebben we deze afdaling lopend gedaan en vonden hem behoorlijk pittig. Op de rug van de pony is het niet anders. Moeizaam ploetert het beest naar beneden en zien we links of rechts een enorme afgrond. Opgelucht halen we de rivier, die we oversteken. We vervolgen onze weg weer omhoog en rijden langs enkele Basothodorpen, waar we uitbundig worden verwelkomd door de kinderen.
Langzaam maar zeker begin ik wat zadelpijn te voelen en door af en toe in de beugels te gaan staan weet ik het leed iets te verzachten. Na een tocht van ruim zeven uur arriveren we in het Basothodorp waar we zullen overnachten. Stromend water is er niet dus dient de lager gelegen rivier als badplaats.
We overnachten in enkele rondavels en na een uitstekende maaltijd steekt Stijn het overgebleven vuurwerk af. In een mum van tijd is het hele dorp uitgelopen en iedere afgestoken vuurpijl wordt met veel gejuich begroet. Als dank voor het mooie vuurwerk zingen de plaatselijke kinderen enkele liedjes, die wij dan weer beantwoorden met Hollandse kinderliedjes.
Helaas is de regen spelbreker en zoeken we de slaapmatjes op. De volgende morgen is het erg grauw, maar droog.
We bedanken onze gastheren voor hun gastvrijheid en vertrekken weer. Onderweg komen we weer langs enkele Basothodorpen. Samen met Danny en Chantal doen we spelletjes met de kinderen, zoals 'jan huigen in de ton', 'de boom die wordt hoe langer hoe dikker' en 'de vogeltjesdans'.
Rond de lunchtijd zijn we weer terug in Malealea. 's Avonds bij het kampvuur kijk ik terug op een van de hoogtepunten van deze reis: de ponytocht in Lesotho.

Graaff Reinet en Knysna
Met tegenzin verlaten we Lesotho en rijden door de Grote Karoo naar het zuiden.
De San noemden de Karoo 'het land van de grote dorst". De dunbevolkte Karoo is een natuurlijke barrière die moet worden overwonnen op de routes naar het zuiden.
Uren rijden we door een desolaat landschap om uiteindelijk in Graaff Reinet, de parel van de Karoo, aan te komen.
Meer dan tweehonderd jaar geleden werd deze stad door de VOC gesticht. Vooral het centrum heeft nog de koloniale uitstraling, wat een schril contrast is met de townships aan de rand van de stad. Je hebt hier het gevoel dat apartheid nog steeds bestaat.
Een kleine klim brengt ons naar een bergtop met een prachtig uitzicht over de Valley of Desolation.
Verlatenheid is er ook op de rit naar Knysna. Als de aarde rood was zou je denken dat je in Australië was, zo verlaten en leeg is het landschap. Ik geniet echt van de totale leegte, het genieten van niets.
Voor het eerst weer eens echt de bewoonde wereld. We kamperen een klein stukje buiten Knysna en ik besteed mijn vrije dag samen met Nathalie, Christal en Ben aan een leuke afdaling door een waterval. Na goed gezekerd te zijn dalen we eerst abseilend z'n 90 meter door de waterval.
Er stroomt niet zo veel water, maar een overstekende richel zorgt toch wel voor een flinke douche. Door de gladde rotsen is het een zwaar karwei. Regelmatig glijd ik weg en al springend beland ik onder aan de waterval op de rotsachtige bodem.
Na zo'n 20 meter over de rotsen te hebben geklauterd volgt er nog een tokkelbaan van 35 meter lang en een wandeling terug omhoog naar het punt waar we zijn gestart. Weer een nieuwe en erg leuke ervaring!
We gaan die avond gezellig uit eten in Knysna (al loopt het niet allemaal zoals het was gepland) en iedereen vertelt zijn of haar ervaringen van die dag.

Stellenbosch en Kaapstad
We hebben inmiddels het wild achter ons gelaten en na een bezoek aan De Hoop Nationaal Park met zijn mooie stranden en grote zandduinen zijn we helemaal terug in de bewoonde wereld.
In Stellenbosch bezoeken we de wijnboerderij Neethlingshof, maken er een rondleiding en doen een wijnproef. Dat de Zuid Afrikaanse wijnen erg lekker zijn hebben we de afgelopen weken veelvuldig kunnen constateren. Een paar goede glazen wijn maakt het slapen in de benauwde tenten een stuk makkelijker.
Kaapstad is de laatste stad die we bezoeken. We overnachte nu in een hotel. Vlakbij is de Waterfront, het havengebied met vele gezellige terrassen, restaurantjes en winkels. Er wordt altijd wel ergens muziek gemaakt.
De laatste vrije dag ga ik samen met de family (Paul, Lieneke en de kids Stijn en Gaia) op pad. Eerst een bezoek aan de Tafelberg. Met de ronddraaiende kabelcabine gaan we naar boven en genieten al wandelend van de prachtige vergezichten.
Terug bij de Waterfront brengen we een bezoek aan het Two Oceans aquarium, waar we zien hoe de haaien worden gevoerd.
Er is nog wat tijd om de winkeltjes af te struinen naar souvenirs en eindelijk vind ik mijn souvenir, een prachtige houten olifant. Voordat we 's middags per vliegtuig vertrekken bezoeken we nog het Robbeneiland, waar o.a. Nelson Mandela gevangen heeft gezeten. Een ex-gevangene leidt ons rond en zijn uitleg laat een diepe indruk op mij achter. Al is het toch nog moeilijk voor te stellen onder welke erbarmelijke omstandigheden al die vrijheidsstrijders gevangen hebben gezeten.
Een waardig afscheid aan Zuid Afrika, een land met veel contrasten, rijk en arm, dor en vruchtbaar land, uitgestrekte vlakten en hoge bergketens en veel, erg veel mooie natuur.
naar het fotoalbum
nog meer foto's van Zuid Afrika


Deze reis is geboekt bij