Vietnam: het Zuiden

Ho Chi Minstad
Op het vliegveld van Ho Chi Minstad staat onze lokale reisbegeleider Chung ons op te wachten.

Nadat we in het hotel zijn ingecheckt gaan we samen met Chung op pad voor een korte verkenning door het centrum van de stad.
Wat direct opvalt is de enorme hoeveelheid scooters en brommers.
Verkeerslichten zijn er wel, maar die schijnen niet voor alle scooterrijders te gelden.
Bij het oversteken hoef je alleen maar op de auto's te letten, want die rijden gewoon door.
Verder loop je vooral rustig naar de overkant.
De scooters en brommers rijden wel voor- en achterlangs.
Deze chaos begint 's morgens vroeg en gaat door tot in de late avond.

We huren een cyclo (fietstaxi) om naar Cholon, het Chinatown van Ho Chi Minstad te rijden.
Erg leuk om nu eens tussen al dat verkeer te zitten! In Cholon wonen een half miljoen Vietnamezen van Chinese origine.
Cholon betekent "grote markt" en doet zijn naam eer aan.
Alle straten zijn vol met winkeltjes die, zo lijkt het, meer handelswaar buiten hebben staan dan binnen.
We bezoeken natuurlijk enkele tempels, zoals de tempel van Thien Hau (de tempel van de Hemelse Dame). Thien Hau is de beschermgodin van de zeevaarders.
De tempel is het grootste Chinese religieuze bouwwerk van Vietnam.
We wandelen nog wat door de smalle straten en laten ons weer terug rijden naar het hotel.

Mekongdelta
Zadelpijn!
Die kwam pas de tweede dag van onze driedaagse fietstocht door de Mekongdelta.
Met een bus zijn we eerst de stad uitgereden en daarna op de fiets gestapt, zeer goede mountainbikes. Het eerste stuk ging nog over de hoofdweg, maar al gauw zijn de via kleine, smalle weggetjes de delta in gereden.
Af en toe stoppen we voor een foto of een praatje met de plaatselijke bevolking, die het prachtig vindt om een paar fietsende bleekgezichten langs te zien komen.
Onze eerste nacht is in een homestay (een guesthouse met slaapzalen).
De tweede dag komt de zadelpijn, want fietsen op een gewone fiets heb ik al lang niet meer gedaan.
Volgens de gids fietsen we 30 kilometer per dag. Dit lijkt niet veel, maar hard fietsen op die smalle weggetjes (vaak onverhard) lukt niet en daar komt nog bij dat die 30 kilometer hemelsbreed is. Het worden er uiteindelijk bijna 50!
Aan het einde van de dag rijen we weer op een hoofdweg en met de harde tegenwind, de zadelpijn en de 32,5 graden in de schaduw is dat best zwaar.
Gelukkig overnachten wij nu in een goed hotel met een douche en een lekker bed.
De laatste dag was wel de leukste.
Slechts 27 kilometer langs de riviertjes, de rijstvelden en overal vrolijke mensen die maar al te graag op de foto willen.

Terug in Ho Chi Minstad brengen we een bezoek aan de westelijk gelegen Cu Chi tunnels, een 250 kilometer lang onderaards gangenstelsel dat door de Vietcong tijdens de oorlog tegen de Amerikanen is gebruikt.
Niet echt mijn ding die oorlogszaken, maar het hoort natuurlijk wel bij Vietnam.

Om 12 uur 's middags begint in de Holy See (hoofdtempel) van het Cao Dai-geloof een ceremonie.
We zijn precies op tijd om deze ceremonie bij te wonen.
In het Cao Dai-geloof zijn de diverse geloven als christendom, boeddhisme. confucianisme en islam in een geloof samengevoegd.
De gelovigen vereren dus Jezus Christus, Boeddha, Confusius en Mohammed. Het is een sekte die vooral rondom de stad Tay Ninh haar volgelingen heeft.
De tempel is een van de ongewoonste, meest bizarre en meest barokke bouwsels van Vietnam.

We verlaten Ho Chi Minstad en de Mekongdelta richting het noordoosten.
We laten de bus bij de veerpont staan en varen over naar het Nationaal Park Cat Tien. In de middag maken we een wandeling door het park, veilig beschermd tegen de bloedzuigers die hier zijn.
Ondanks de lichte regen gaan we na het eten met een open truck op pad.
Met een schijnwerper zoeken we langs de weg naar dieren en zien diverse herten en civetkatten.
De volgende morgen gaan we, na een vroege wandeling, weer verder.
In Ninh Chu overnachten we in een vier sterren hotel, maar we gaan eten in een lokaal strandtentje.
In een bak water zwemmen de vissen en krabben. We bestellen ze per kilo, samen met twee kilo garnalen.
Twee kilo lijkt veel, maar het zijn er maar zes! Zulke grote garnalen heb ik nog nooit gezien, ze passen niet eens op het bord!

We onderbreken het reizen met een dagje Nha Trang.
Nha Trang is een gezellig toeristenplaatje met veel leuke restaurants.
Op de vrije dag huren we een boot om bij een eilandje verderop te gaan snorkelen.
Ook gaat er een dame mee die ons tijdens de tocht heerlijk masseert.
In verhouding het vorige snorkelavonturen viel het wat tegen, maar we hebben toch wel wat mooie vissen gezien.
Aan de rand van de stad liggen de Chamtorens van Po Nagar.
Als wij er een kijkje willen nemen is er net een festival aan de gang. Het hele tempelcomplex is vol met mensen die offertjes brengen in een van de drie torens.

Nieuwegein Midden Vietnam

Vietnam: het midden

We zijn inmiddels in het smalle deel van Vietnam beland op weg naar Hoi An.
Voordat we in Hoi An aankomen stoppen we in My Lai. Dit dorp is in 1968 door de Amerikanen totaal uitgemoord, totaal ruim 500 mensen, van baby's tot oude vrouwtjes.
Een indrukwekkende documentaire vertelt het verhaal van deze massamoord, waar slechts een paar mensen het overleefd hebben door zich dood te houden.
Een van deze overlevenden, nu een oud vrouwtje, woont nog steeds in het verwoeste dorp, dat nu een museum is.

Hoi An en Hué
Dankzij het feit dat door het verzanden van de rivier de oorlogsschepen zich niet tot Hoi An waagden is de stad ontsnapt aan de Amerikaanse bombardementen. Hierdoor is het oude centrum met zijn schitterende herenhuizen en woningen van Chinese kooplui in tact gebleven.
Het is een soort openluchtmuseum waar je een kijkje kunt nemen in enkele koopmanshuizen en overal gezellige restaurantjes tegenkomt.
's Avonds zijn de straten met lampionnen verlicht en rijdt er vrijwel geen verkeer door de straten.
De zadelpijn is inmiddels vergeten en we huren fietsen om de omgeving te bekijken.
We fietsen over smalle paden langs de rijstvelden, waar de rijst geoogst wordt, de karbouwen het veld omploegen en de eenden verschrikt op de vlucht slaan. Het Mekongdelta gevoel komt weer helemaal terug.
Samen met Margriet en Henk heb ik 's middags cooking class. Bij een restaurant geeft de kok ons les is het bereiden van vijf verschillende gerechten. Het valt op hoe simpel de Vietnamese keuken eigenlijk is.
Eenvoudige ingrediënten en kruiden maken een heerlijk maaltje. Nu thuis ook eens proberen…..

Even buiten Hoi An ligt het Cham tempelcomplex My Son. Het is de belangrijkste archeologische vindplaats van het Chamkoninkrijk en de Chambeschaving, die bestond van de 2e tot de 15e eeuw en zich uitstrekte van Hué tot het zuiden van Vietnam.
Het grootste gedeelte van My Son werd gebombardeerd tijdens de Amerikaanse oorlog, maar het geeft toch wel een beeld van deze oude beschaving.

Voordat we naar Hué rijden maken we nog een uitstapje naar het Nationaal Park Bach Ma.
We logeren in een guesthouse vlak onder de top van de berg en maken aan het eind van de middag een leuke avontuurlijke wandeling naar de bovenkant van een 300 meter hoge waterval.
Helaas is het zicht zo slecht (de berg ligt meestal in een dikke mist) dat we niets van het watergeweld zien.

Hué was tot eind 19e eeuw hoofdstad van Vietnam, maar raakte met de komst van de Fransen in verval.
In het begin van de 19e eeuw werd begonnen met de bouw van de Citadel met de Keizerlijke Stad met daarin de Verboden Purperen Stad. Veel van de gebouwen die tijdens de oorlog zijn verwoest, worden weer in de authentieke stijl herbouwd.
Ondanks dat iedereen op eigen gelegenheid en tempo de Verboden Stad bekijkt kom ik toch regelmatig mijn reisgenoten tegen en loop ik het laatste deel samen met Hèlen door de stad.
Laat in de middag laten we ons naar het station rijden en nemen we de nachttrein naar Hanoi.

Nieuwegein Noord Vietnam

Vietnam: het noorden
Het laatste deel van de reis is Hanoi de uitvalsbasis voor onze overige activiteiten. We zullen de stad drie keer binnenkomen en vertrekken.
Doordat de nachttrein al om 4 uur in de morgen Hanoi binnen rijdt, zijn we erg vroeg in het hotel en zijn onze kamers nog niet gereed. We kunnen twee kamers gebruiken om ons op te frissen.
Tot nu toe hebben we allemaal goede tot zeer goede hotels gehad, maar dit hotel hoort hier niet bij.
Een keer een vergissing maken is menselijk, maar elke keer als er iets afgerekend moet worden wijzigt de wisselkoers van de euro of de prijs. Een ontbijt stijgt bijvoorbeeld plotseling van 5 dollar naar 12 dollar.

Omdat het mausoleum van Ho Chi Min alleen 's ochtends open is gaan we daar als eerste naar toe.
Er staat een lange rij mensen die allemaal het mausoleum in willen om Ho Chi Min te zien. Het is warm vandaag en lang wachten is geen hobby van mij, dus lopen we door naar de Literatuurtempel.
De tempel werd gebouwd in 1070 en was gewijd aan de cultus van Confusius.
Men onderwees er de ideeën en de ethiek van het confucianisme. Op de derde binnenplaats staan de namen te lezen van de beste leerlingen.
De tempel heeft vijf binnenplaatsen, waarvan de laatste twee de mooiste zijn.
Op de vierde binnenplaats staat de hoofdtempel en in de tempel op de vijfde binnenplaats staan in mooi versierde altaren beelden van de drie koningen die de tempel hebben opgericht.

Inmiddels hebben we bij het Hoan Kiemmeer een Highlands Coffee ontdekt waar je heerlijke cappuccino kan drinken. Een plaats waar we nog vaak terug zullen komen.
's Avonds bezoeken we het Thang Long Water Puppet Theater.
Een wel heel bijzondere poppenvoorstelling.
De poppen staan in het water en worden vanachter een bamboegordijn bewogen.
De voorstelling omvat kleine sketches uit het dagelijkse leven van de boeren en hun familie.

Ten noorden van het Hoan Kiemmeer ligt de oude wijk van de 36 straten. Vroeger werd in iedere straat een andere beroepsgroep of gilde gevestigd. Nu nog zie je hele straten met alleen maar winkels met schoenen of met gereedschap.
We wandelen onze tweede dag in Hanoi door de oude wijk, waar de stoepen bezet zijn door uitgestalde waren en geparkeerde scooters. De ideale plek om veel foto's te maken.

We nemen weer een nachttrein. Dit keer naar het tegen de Chinese grens gelegen Sapa.
Van hieruit staat een driedaagse trekking gepland. Hèlen en Margiet zien af van de trekking en bijven met de andere Henk in Sapa. Blijf ik dus over met Arianne en de twee Belgen Germain en Nicole, niet de drie meest favoriete reisgenoten.
Chung gaat ook mee zodat we samen met de lokale gids een klein gezelschap van vijf personen vormen.
Een busje brengt ons naar Ta Van, vanwaar we gaan lopen.
We worden direct omringt door een tiental Hmong-vrouwen die het eerste uur met ons meelopen en in gebrekkig Engels ons allerlei vragen stellen.
Zoals waar kom je vandaan, hoe oud ben je, heb je kinderen, enzovoort.
Een van de vrouwen loopt steeds met mij mee en al pratend leer ik dat ze in een dorp verderop woont, 40 jaar is en drie kinderen heeft.
Af en toe steekt ze een hand uit als ik een grote stap moet maken of drieg uit te glijden. Als we de vallei verlaten nemen de vrouwen afscheid van ons en mijn 'beschermengel' vraagt of ik een souvenirtje wil kopen want, zegt ze, dankzij haar heb ik deze tocht tot nu toe zonder kleerscheuren volbracht.
Een slim vrouwtje dus en als 'dank' koop ik een pennenetui van haar, wat weer jaloezie oplevert bij andere vrouwen die vinden dat ze me ook geholpen hebben.
We lopen verder door de bergen langs de rijstterrassen waar de boeren met hun karbouw het land omploegen en vrouwen gebogen staan om de rijst te oogsten.
De eerste dag lopen we inclusief lunchpauze ongeveer 7 tot 8 uur tot in Ban Ho. We stoppen bij een homestay en nemen een heerlijke duik in het meertje bij de waterval.
We eten samen met de familie een heerlijke rijsttafel met voor deze speciale gelegenheid als extra een gebraden eend.
De eend is wat taai, maar dat geeft niet. Het belangrijkste van de eend is niet het vlees, maar het bloed. Half gestold en voorzien van diverse kruiden is het een delicatesse.
Ik neem ook een klein hapje om te proeven en het is inderdaad niet echt vies.
Als wij willen kunnen we voor een kleine vergoeding een optreden krijgen van de plaatselijke dansen.
We hebben al eerder een gelikte versie gezien in Hoi An en Hué, maar door de knulligheid van alles is dit toch wel de meest authentieke voorstelling.
De verkeerde muziek wordt opgestart of de versterker valt uit. Het geeft allemaal niets als het maar leuk is.
Omdat Nicole last van haar knie heeft nemen we de tweede dag de gemakkelijke route en zijn rond het middaguur al bij onze tweede homestay.
Na de lunch maken we nog een mooie wandeling van drie uur in de omgeving.
De laatste dag lopen we weer terug naar de hoofdweg en worden we opgepikt door het busje dat ons terug naar Sapa brengt.
We hebben drie dagen mooi en droog weer gehad.
Iets wat niet veel voorkomt in deze omgeving.
Het regent hier toch wel 60% van de tijd.
Op onze laatste dag in Sapa regent het dan ook de hele dag en zien we 's morgens in de lobby van het hotel allemaal toeristen staan met regenpak aan die nog aan hun trekking moeten beginnen en beseffen hoeveel geluk we hebben gehad.
We nemen weer de nachttrein terug naar Hanoi en komen, net als de vorige keer, weer vroeg aan in ons hotel.
Eerst maar even ontbijten bij Highlands Coffee voordat we naar het Etnologisch Museum gaan.

Op onze Koninginnedag en voor Vietnam de bevrijdingsdag van Saigon rijden we naar de haven van Hon Gai, waar we inschepen op de boot die ons de komende 24 uur langs een deel van de duizenden eilandjes van Halong Bay voert.
Volgens de beschrijving weet de kapitein de mooiste grotten en strandjes te vinden. Er staat alleen niet bij dat die andere 100 kapiteins dezelfde grotten en strandjes weten te vinden;-))
We varen in colonne naar een eilandengroep en bezoeken massaal een prachtige druipsteengrot.
Inmiddels is het al het einde van de middag en zoeken we met onze boot een plekje om te overnachten.
De volgende morgen huur ik samen met Hèlen een kano en maken we een tochtje door de baai. We varen naar wat een grot lijkt te zijn, maar in werkelijkheid een doorgang is naar een prachtig binnenmeer.
We verlaten als een van de laatste de baai en varen langs de vele eilandjes weer terug naar Hon Gai.

Voor de derde en laatste keer zijn we weer terug in Hanoi.
We hebben het wel een beetje gezien en samen met Hèlen, Margriet en Henk nestelen we ons weer bij Highlands Coffee en maken vanaf het terras op de tweede verdieping foto's van het langsrijdend verkeer.
Rond de middag nemen we op het vliegveld afscheid van Chung en vliegen via Singapore terug naar Nederland.



nog meer foto's van Vietnam

Deze reis is geboekt bij