Uganda

Voor de grens staat een kilometers lange rij met containervrachtwagens die allemaal hun goederen moeten inklaren. Gelukkig kunnen we deze lange rij passeren en zijn binnen twee uur de grens over.

Jinja
We blijven twee nachten in een schitterend gelegen tented camp (luxe, volledig ingerichte tenten). Samen met Michel, René en Bettina ga ik op onze vrije dag raften op de Nijl.
In een rubber bootje varen we de Nijl af en passeren een twaalftal rapids. Dit zijn stroomversnellingen met soms een verval van enkele meters. We passeren rapids van klasse 3 t/m 5 (klasse 6 is alleen voor de geoefende rafters) waar we met veel geweld doorheen varen. Soms hangen we een halve meter boven onze boot en worden we er later weer terug ingesmeten.
Spectaculair is een waterval waar we verticaal in storten en daarna door het wilde water alle kanten op worden geslingerd.
Het lukt ons om niet om te gaan en zijn alweer op weg naar de volgende rapid. Al met al een geweldige tocht die ik niet snel zal vergeten!

De jaarwisseling vieren we bij een boerenfamilie. We zetten onze tenten op bij de boer.
In kleine groepjes wandelen we in de omgeving en krijgen uitleg over alles wat er verbouwd wordt, zoals bananen, aardappelen, mango's, cassave en diverse groenten. We bezoeken een rumstokerij midden in het suikerrietveld en ik proef het bananenbier wat hier wordt gebrouwen.
Een paar dagen geleden in Jinja heb ik op internet een recept van grootmoeders oliebollen overgeschreven en op oudejaarsavond na het eten bak ik samen met Anneke oliebollen.
Als het avond is komt er al trommelend een groep mensen aan die ons dansend en zingend vermaken. Voor degenen die de hele avond opblijven wordt het een geweldig leuke oudejaarsavond met om twaalf uur een bescheiden vuurwerk.
Nieuwjaarsdag rijden we naar Kampala, de hoofdstad van Uganda. Eindelijk weer eens een goed bed!
Met bijna de hele groep dineren we bij de Blue Mango, aan gezellig restaurant met een uitgebreide kaart. Jammer dat de dag erna enkele reisgenoten wat maag- en darmproblemen hebben.
Nadat de in de supermarkt onze voorraden hebben aangevuld vervolgen we de reis.

Chimpansees
We kamperen twee nachten op een kampplaats met een prachtig uitzicht over een kratermeer.
Helaas moeten we hier afscheid nemen van Monique, die al een paar dagen koortsaanvallen heeft en volgens de artsen malaria heeft. Zij zal, samen met haar man, met het eerstvolgende vliegtuig terug naar Nederland gaan.
Vanuit deze kampplaats splitsen we ons in groepjes om in het Kibale Forest op zoek te gaan naar de chimpansees. Terwijl de eerste groepjes naar het Kibale Forest zijn maakt de rest een wandeling om het kratermeer heen.
Enigszins teleurgesteld komen de Kibale Forest-groepjes terug. Veel van de chimpansees hebben ze helaas niet gezien.
Ik zelf ga pas de volgende dag 's middags met een gids het regenwoud in. Al vrij snel zien we de eerste chimpansees en gedurende anderhalf uur volgen we de groep dieper het woud in. Een pad om te volgen is er niet en we ploeteren voort achter de chimpansees aan. Soms een weg zoekend door de dichte begroeiing, dan weer een riviertje overstekend. In de verte horen we de roep van de chimpansees en enige tijd later zien we ze weer. Sommigen zitten hoog in de bomen te eten en na verloop van tijd zien we ze een voor een naar beneden klauteren en hun weg vervolgen. En ook wij gaan weer achter ze aan. Dit is beslist één van de hoogtepunten van deze reis!

Queen Elizabeth Park
Direct na onze wandeling rijden we door naar Queen Elizabeth Park. Tegen de avond passeren we de evenaar en zijn we nu dus op het zuidelijk halfrond.
Het is al donker als we aankomen en in het donker zetten we onze tenten op.
In tegenstelling tot de vlakbij gelegen lodge is onze kampplaats niet veel bijzonders, behalve dan het uitzicht over het meer. Dat is echt prachtig.
Op aanraden van Dientje nemen we een afgesneden lege waterfles mee de tent in om er in de nacht onze behoefte in te doen. Er kunnen namelijk 's nachts leeuwen en nijlpaarden door het kamp lopen!
De volgende morgen blijkt er op korte afstand van onze tenten een kadaver van een wrattenzwijn te liggen. Het beest is 's nachts door leeuwen gevangen en opgepeuzeld.
In heel Uganda zijn in de jaren 70 en 80 enorm veel dieren afgeschoten. Deels ter bescherming van de boeren, maar ook als schietschijf voor de militairen.
Veel wild is er dan ook niet in Queen Elizabeth Park. Tijdens onze gamedrive zien we antilopensoorten, buffels en net aan de rand van het park een olifant. Bij een meertje zien we wat flamingo's.
De boottocht in de middag is wel relaxed. Net als de meeste Afrikanen houdt ook Samson, onze chauffeur, niet van water. Toch weet Anneke hem over te halen om met ons mee te gaan. Met een zwemvest aan en de bemoedigende woorden van Anneke geniet ook hij van de boottocht. We zien groepen buffels langs het water en groepen nijlpaarden die in het water verkoeling vinden of zich op de kant laten opdrogen door de zon.
Ook passeren we vele soorten watervogels, waaronder pelikanen en visarenden.
Voordat we Queen Elizabeth Park verlaten gaan we met een gids op zoek naar de boomklimmende leeuwen.
We verlaten de verharde weg en rijden dieper het park in. Na enige tijd zien we de leeuwen. Wel heel bijzonder om deze leeuwen lui liggend op de takken van een boom te zien.
We stoppen de truck en hebben alle gelegenheid om foto's te maken. Na verloop van tijd verlaten de leeuwen de boom en lopen van de truck weg op zoek naar een rustiger plekje.

Gorilla's
We verlaten het Queen Elizabeth Park en rijden zuidelijk naar Bwindi.
Hier moet het dan gebeuren, op zoek naar de berggorilla's!
We slaan ons kamp op vlakbij de ingang van het park. De permits zijn al in Nederland aangevraagd en op de eerste dag zijn Michel, Ellen, Cecile en Ina degenen die op zoek mogen naar de gorilla's. De rest moet nog een dag wachten.
Terwijl de vier op pad gaan genieten wij van een heerlijke dag rust. We wandelen naar een vlakbij gelegen lodge voor een kopje koffie en lopen via het dorpje naar de Gorilla-lodge.
Hier willen we graag wat eten en bestellen allemaal patat met salade. Veel meer kan de keuken ons ook niet bieden. Na anderhalf uur krijgen we eindelijk onze patatten.
Terug in het dorp bezoeken we enkele souvenirshops en koop ik een trommel.
De volgende dag staan we vroeg klaar om op zoek te gaan naar de gorilla's. De groep van gisteren was enthousiast over wat ze gezien hebben, dus dat belooft wat.
Er worden groepjes van zes tot zeven mensen gemaakt en we gaan op pad. Een auto brengt ons naar de voet van de berg en vandaar klimmen we omhoog richting regenwoud.
De rangers hebben vannacht de overnachtingsplaats van de Mubare familie gespot en vandaar volgen we het spoor verder. Net als bij de chimpansees zijn er geen begaanbare paden, maar lopen we door de hoge begroeiing richting gorilla's. We kunnen ze op vier tot vijf meter naderen en zien beneden ons een enorme silverbackgorilla, Ruhondeza, het hoofd van de familie. De hele Mubare familie bestaat uit negen gorilla's waarvan we er zes van zeer dichtbij zien. We mogen maximaal één uur blijven en dit is voorbij voordat je het door hebt.
Twee jonge mannetjes, Marayika en Muyambi, stoeien vlakbij met elkaar en even verderop zit Bukumu, het vrouwtje met haar pasgeboren baby.
Helaas moeten we alweer vertrekken en klauteren dezelfde weg terug naar beneden.

Lake Mburo
Voordat we voor onze laatste nachten de tent opzetten bij Lake Mburo rijden we naar Bushara eiland. De rit er naar toe voert ons vanuit Bwindi door een prachtig berglandschap terug naar de bewoonde wereld. De weg is vaak zo smal dat we regelmatig de takken van de bomen rijden en al gauw ligt de truck vol met afgerukte takken en bladeren.
Bij Lake Bunyoni stappen we over in een bootje dat ons naar let eiland brengt.
Het is al laat in de middag en met een goed boek en een lekker biertje geniet ik voor mijn tent van de zonsondergang. De volgende morgen vertrekken we alweer en rijden naar onze laatste kampplaats.
Onze kampplaats ligt aan het meer en tegen het vallen van de avond zien we de nijlpaarden aan de rand van het water met op de achtergrond een prachtige zonsondergang.
Terwijl we in het restaurant een biertje drinken komen de nijlpaarden het water uit en lopen al grazend over onze kampplaats.
De nacht valt snel en in het halfdonker lopen we voorzichtig naar de truck voor het avondeten, hopende dat we geen nijlpaard zullen kruisen.
Alles gaat goed totdat we om vier uur 's nachts wakker schrikken van een hoop omvallend vaatwerk en een heleboel gestamp. Dat gestamp komt van een paar nijlpaarden die tussen onze tenten door zijn gelopen en met hun dikke lichamen tegen de tafel hebben gestoten, waarna ze hevig geschrokken zijn weggerend.
De schade viel gelukkig mee, alleen een paar plastic bakken kapot getrapt.
Met een klein groepje maken we een wandelsafari door het park. Toch is het wel prettig om zonder de herrie van de truck op zoek te gaan naar wild.
We maken een wandeling van ruim twee uur en zien in de verte buffels, wrattenzwijnen en topi's en zien van zeer dichtbij een paar zebra's die samen met een grote groep impala's aan het grazen zijn.
Een boottochtje op het meer valt wat betreft nijlpaarden en krokodillen wat tegen, maar is toch wel weer erg relaxed. Omdat het onze laatste avond in Uganda is bedanken we bij het kampvuur Samson de chauffeur en Kioko de kok voor het prettige tijd samen en wordt ook Dientje met een woordje en een gevulde envelop voor haar begeleiding bedankt.

Onze laatste rit is naar Entebbe. In het hotel vlakbij de luchthaven kunnen we ons nog even douchen voordat we gaan inchecken.
De vlucht terug naar Nederland verloopt voorspoedig en om zeven uur in de morgen steek ik de sleutel weer in het slot van mijn voordeur en is ook deze vakantie weer voorbij.

nog meer foto's van Kenia / Uganda

Deze reis is geboekt bij