naar het fotoalbumklik hier om
direct naar het
fotoalbum te gaan

Superbyte

de Homepage van
Henk de Mari

Superbyte Software


HOME
LANDENOVERZICHT
INFORMATIE
FOTOALBUM

PATAGONIË 1998/1999

een reisverslag......


Weersverwachting Nieuwegein Nieuwegein Weersverwachting Patagonië  Patagonië



Santiago
Na een redelijk voorspoedige vlucht (slecht twee keer één uur vertraging) arriveren we 's ochtends in Santiago, de hoofdstad van Chili.
Santiago is niet zo'n boeiende stad. Een klein centrum met wat oude gebouwen, een heuvel met een Mariabeeld en een kleine vismarkt, ik ben er snel uitgekeken. Twee uur rijden van Santiago ligt het La Campana Nationaal Park, waar we de volgende dag een prachtige wandeling maken. In dit park groeit de ocoa, een unieke palm die slechts op twee plaatsen in Chili voorkomt.
Samen met mijn kamergenoot Hans wandelen we, voordat we 's avonds per trein Santiago verlaten, wat door de stad en genieten van het overzicht over de stad vanaf de heuvel Cerro San Cristobal.

Pucon
De 700 kilometer lange treinreis is een hele gebeurtenis. Je waant je in een andere tijd als je in de mahoniehouten banken met fluwelen zittingen van het uitzicht en de ondergaande zon geniet.
Na een heerlijke maaltijd in de restauratiewagon begeven we ons terug naar onze coupé, die dan omgebouwd is tot slaapcoupé.
De regen valt met bakken uit de hemel als we het station van Temuco bereiken. Na een vlug ontbijt op de plaatselijke markt rijden we per bus naar Pucon, de startplaats voor enkele schitterende dagen.

Zoals tijdens deze reis wel meer zal gebeuren klaart bij onze aankomst het weer op en hebben we weer een stralende zon boven ons.
We logeren is hosteria Ecole, een erg leuk hotelletje waar we gastvrij worden onthaald. Na een goede nachtrust maken we een wandeling door het Nationale Park Huerqueque. Tijdens onze wandeling langs diverse bergmeren zien we in de verte de vulkaan Villarica. Met een kleine groep (v.l.n.r. Atie, Wim, Henk, Hans en Hans) beklimmen we deze nog werkende vulkaan. Een stoeltjeslift brengt ons de eerste 1000 meter omhoog tot aan de sneeuwgrens. Hierna begint een zware klim naar de top. Het grootste gedeelte lopen we over de besneeuwde helling zigzaggend omhoog. Voetje voor voetje ploeteren we naar boven. Op het laatste gedeelte is de sneeuw door de warmte van de vulkaan weggesmolten en klimmen we over rotsen en brokken lava naar de top.
De lucht is niet te harden. Gelukkig hebben we gasmaskers meegekregen, zodat we zwaar ademend over de rand van de vulkaan de diepte in kunnen kijken. Soms duidelijk zichtbaar en dan weer door dikke rook bijna onzichtbaar zien we het gapende gat van de vulkaan. Het uitzicht rondom is net als de vulkaan zelf adembenemend. Beneden zien we het plaatsje Pucon aan het meer liggen en in de verte besneeuwde toppen van andere vulkanen en bergen.

Valdivia / Puerto Montt / Bariloche
Vanuit Pucon reizen we per openbaar vervoer naar de kustplaats Valdivia en daarna door naar Puerto Mont.
In Valdivia maken we een mooie kustwandeling en zien de Pacific Ocean stukslaan tegen de kliffen.
In Puerto Montt maken we een wandeling door het Alerce Andino Park. Een zware wandeling over glibberige, modderige, steile paadjes naar prachtig gelegen meertjes. Voordat we Puerto Montt verlaten nemen we nog een kijkje bij de watervallen en vertrekken dan voor een van de hoogtepunten van deze reis: de merentocht.
Per bus rijden we van meer tot meer en maken iedere keer een overtocht van soms enkele uren per boot naar een volgende 'bushalte'. Vanaf de boot zien we de Osorno-vulkaan en zien we boven ons de eerste condors vliegen. Halverwege de dag passeren we hoog in de bergen bij een simpele controlepost de Chileens-Agenteinse grens. 's Avonds laat arriveren we in de wintersportplaats Bariloche.
Na een korte wandeling in Llao Llao en wat slenteren door het Zwitsers aandoende plaatsje Bariloche met zijn vele chocolade winkels en gezellige restaurants vertrekken we de volgende ochtend naar het vliegveld voor onze vlucht naar de andere kant van Argentinië aan de Atlantic Ocean.

Puerto Madryn
Het is inmiddels 24 december - kerstavond. In Argentinië wordt de kerst vooral op kerstavond gevierd. De hele familie gaat uit eten of heeft thuis een feestmaal. Om 12 uur 's nachts ontsteekt men een groot vuurwerk, te vergelijken met ons nieuwjaars-vuurwerk, en toost men met champagne op de geboorte van Jezus. Terwijl wij op het dak van het hotel van het vuurwerk genieten komt de hoteleigenaar ons twee flessen champagne brengen zodat wij samen met alle inwoners van Puerto Madryn mee kunnen feesten.
Vanuit Puerto Madryn maken we een paar mooie excursies naar de zeeleeuwen en zeeolifanten op het schiereiland Peninsula Valdes en een pinguïnkolonie in Punta Tombo. Helaas kunnen we de zeeleeuwen en zeeolifanten alleen maar vanaf een grote afstand zien. Dichterbij komen is niet mogelijk. De pinguïns lopen ons als het ware voor de voeten. Op het strand en het daarachter gelegen land leven honderdduizende pinguïns. Tussen november en maart komen zij naar dit stuk van Argentinië om hun eieren te leggen en uit te broeden. Overal zie je nesten met enkele weken oude kuikens, nog in een grijs donsveren kleed. Op een klein afgeschermd stuk mogen toeristen komen om dit alles te filmen en te fotograferen.

Perito Moreno
Een tweede binnenlandse vlucht brengt ons naar Rio Gallegos en vandaar rijden we per bus naar El Calafate. We zitten nu in het zuidelijkste deel van het vaste land van Patagonië. De grens tussen Chili en Argentinië wordt hier gevormd door een bijna 500 kilometer lang gletsjergebied, omringd door besneeuwde bergtoppen. De komende twee dagen bezoeken we een van de grootste gletsjers ter wereld, de Perito Moreno. Helaas werkt het weer niet mee hen hebben we twee dagen grauw weer met wat miezerige buien.
De eerste dag rijden we naar de 'voet' van de gletsjer. Deze komt uit in Canal de los Tempanos, een versmalling die uitkomt in een gigantisch groot meer, Lago Argentino. Dagelijks verplaatst de gletsjer zich vanuit het centrum zo'n 150 meter. Dit heeft tot gevolg dat er aan de randen een enorme druk ontstaat, wat gepaard gaat met veel gerommel en enorme knallen. Door de stroming in het kanaal wordt de 70 meter hoge gletsjer laag bij de waterspiegel ondermijnd, met als gevolg dat er regelmatig enorme brokken blauw ijs afbreken en met een donderend geraas in het water storten. Dit gaat zo de hele dag door, een fantastisch schouwspel!
De tweede dag varen we met een bootje het kanaal over en maken een tocht over de gletsjer. Allereerst doen we de ijzers onder, waarna we onder begeleiding van twee gidsen de ijsmassa beklimmen. Overal om ons heen zien we diepe spleten in de ijsvlakte en komen we enorme omhooggestuwde ijspieken tegen. Moeizaam lopen we de soms vlakke maar soms ook behoorlijk steile gletsjer over. Aan het eind van de tocht wacht ons een toast op de opgedane ervaring: een glas whisky gekoeld met echt gletsjerijs!
Op de terugweg naar ons hotel zien we in de lucht een tiental condors cirkelen, zo dichtbij dat dit wel mooie beelden op moet leveren.

Torres del Paine
We reizen naar het 160 kilometer zuidelijker gelegen Puerto Natales (Chili), vanwaar we tijdens de jaarwisseling een driedaagse trek maken door het nationale park Torres del Paine. Met in de rugzak niet meer dan het noodzakelijke trekken we van refugio naar refugio. Tijdens de wandeling naar de Salto Grande (een waterval) komen we enkele guanacos (soort lama) tegen die niet ver van het pad zich te goed doen aan het verse groen van de struiken.
Met een bootje varen we het Lago Pehoe over en maken vanuit de refugio een wandeling naar de Grey-gletsjer. Net als bij de vorige gletsjer begint het ook nu weer te regenen en moeten we na een snelle blik op de Grey weer terug. In de refugio wacht ons een gezellige maaltijd en onder het genot van een wijntje wachten we op het nieuwe jaar. Na het jaar met bubbeltjes verwelkomt te hebben duiken we de stapelbedden in om de volgende dag met een stralend blauwe hemel weer wakker te worden. Tijdens de nacht is het enorm gaan stormen en deze is nog niet gaan liggen.
Angstig kijken wij uit naar het bootje dat ons terug moet varen, komt hij wel... komt hij niet?
De boot komt en na een enerverende overtocht waarbij met water soms hoog tegen de zijkant slaat wordt het wel weer tijd voor een wandeling. Via een slingerende hangbrug en een zware klim komen we aan het eind van de middag aan in ons volgende onderkomen. De storm houdt nog steeds aan en waait tussen de kieren van de refugio naar binnen. Met 'n warme trui aan laten we ons het eten goed smaken en duiken vroeg onder de wol.
De volgende ochtend waait het niet meer zo hard en maken wij ons op voor de tocht naar de Torres del Paine, drie graniettorens die uit de steppe omhoogrijzen. Het eerste deel van de tocht gaat vrij eenvoudig, al levert en steil stukje afdaling langs een touw voor André wel wat problemen op. Bijna op zijn kop maakt hij de klim naar beneden! Het venijn zit hem echter in de staart. Klauterend over rotsblokken klimmen we de berg op om boven aangekomen over de rand de Torres del Paine te zien liggen. Drie enorme pieken die prachtig afsteken tegen de helaas wat grauwe lucht. Het weer wordt hoe langer hoe slechter en aan het eind van de middag regent het weer en zijn de Torres geheel in nevelen gehuld.

Ushuaia
We verlaten het vaste land en vliegen naar Tierra del Fuego (Vuurland). We verblijven in de meest zuidelijke stad ter wereld Ushuaia, die dan ook Fin del Mundo ofwel Worlds End wordt genoemd.
En prachtige wandeling door het Nationale Park en een boottocht over het Beagle kanaal, waarbij we op kleine eilandjes zeeleeuwen- en aalscholverkolonies tegenkomen, sluiten onze reis naar het zuiden af.



Buenos Aires
We vliegen ruim kilometer noordwaarts naar de hoofdstad van Argentinië, waar we de laatste dagen van de vakantie doorbrengen.
Al wandelend verkennen we de stad en bezoeken onder andere de Plaza de Mayo. Het plein waar elke donderdagmiddag de dwaze moeders hun protest laten horen. Op het plein zijn in een cirkel de witte hoofddoeken en de lichamen van de verdwenen vaders, mannen en zonen getekend.
Een zijde van het plein wordt gevuld met het paleis Casa Rosada, waar Evita Peron vanaf het balkon haar toespraken hield. Op de begraafplaats la Recoletta bezoeken we het graf van Evita.
Een zeer bijzonder deel van de stad is La Boca, een wijk met fel gekleurde golfplaten huizen. Buenos Aires bezoeken zonder tango kan niet! Met een klein groepje en onder leiding van de reisbegeleidster Annette storten we ons in het nachtleven. In de tango bar La Cumparsita wordt tot in de kleine uurtjes de tango bezongen en gedanst.


Een mooiere afsluiting van de vakantie is haast niet denkbaar.






naar het fotoalbum
nog meer foto's van Chili / Argentinië


Deze reis is geboekt bij