Nieuwegein Laos

Verwacht geen luxe boten die ons naar de overkant brengen!
Eenvoudige long tail boten zorgen voor de overtocht.
Nadat de grensformaliteiten zijn afgehandeld en iedereen een belegd stokbroodje voor onderweg heeft gekocht vertrekken we met de bus naar Luang Nam Tha.

Luang Nam Tha
Samen met een lokale gids maken we een fietstocht door de omgeving.
Onderweg komen we langs een bruiloftsfeest en worden uitgenodigd om een glaasje mee te drinken.
De nationale drank hier is laolao, een eigen gestookte Laotiaanse whisky, gemaakt van water, plakrijst en alcoholblad.
We zullen dit drankje nog vaker drinken en merken dat het alcoholpercentage per keer enorm kan verschillen.
We fietsen verder door kleine dorpjes en zien op deze manier goed hoe men hier leeft.

Vanuit Luang Nam Tha begint onze driedaagse wandeltocht.
De groep wordt in tweeën gesplitst, er is een zware tocht en een minder zware. Ik ga met de minder zware toch mee.
De meeste bagage is achtergebleven en met alleen de kleine rugzak vertrekken we.
Het is geen zware tocht, meestal vrij vlak en goede paden.
Na een dag wandelen, komen we aan het eind van de middag aan in een Akha-dorp.
We slapen bij mensen thuis en de groep wordt opgedeeld over drie families.
Ik krijg samen met André en Johnny een slaapplaats toegewezen in een groot huis op palen. In een hoek van het centrale woongedeelte liggen aan paar dunne matjes en hangt een klamboe. Dit is ook de plek waar de televisie staat en onze matrassen worden dan ook bezet door kinderen die een spannende soapserie kijken.
Na het eten maken we een kampvuurtje. Af en toe komt er een groepje dorpskinderen langs om naar die vreemde toeristen te kijken.
De volgende dag trekken we weer verder naar een volgend dorp.
Hier voegt de andere groep zich bij ons aan en worden we weer over de diverse huisjes verdeeld.
Dit keer slaap ik in de keuken.
De laatste dag van de wandeltocht lopen we in een paar uur naar de plek waar de busjes staan om ons weer naar Luang Nam Tha te brengen.
Eindelijk weer een douche en een goed bed!

Luang Prabang
Na een lange dag reizen overnachten we in Muang Ngoi, waar we de volgende dag de boot nemen naar Luang Prabang.
We varen met twee boten de rivier af en genieten van het mooie berglandschap.
Onderweg stoppen we bij de Pac Ou grotten. In deze grotten staan meer dan vijfduizend Boeddhabeelden.
We blijven twee volle dagen in Luang Prabang. Ruim voldoende om een goede indruk van de voormalige koninklijke hoofdstad van Laos te krijgen.
Na het ontbijt ga ik de stad verkennen.
Omdat de temperatuur op kan lopen tot rond de 35 graden begin ik met de heilige berg Phou Si.
Een trap van 328 treden leidt naar de top, waar de That Chomsi staat, een eenvoudige boeddhistische stoepa.
Van hieruit heb ik een mooi uitzicht over de stad. Ik neem een andere weg terug de berg af en loop via een monnikenklooster de stad weer in. In Luang Prabang komen erg veel toeristen.
De hoofdstraat is dan ook een aaneenschakeling van restaurantjes en winkeltjes.
Wel prima om even een heerlijk kopje koffie op een terras te drinken.
Natuurlijk moet er ook nog wat bekeken worden en maak ik een rondje langs de vele tempels, zoals de Wat Mai Suwannaphumaham, de Wat Xiang Thong en de Wat Choum Khong.
Ook het Nationaal Museum is de moeite waard. Tot 1975 werd dit complex bewoond door de koninklijke familie, maar na de afschaffing van de monarchie bouwden de communisten het om tot museum.
In één dag heb je de stad wel gezien en daarom ben ik de volgende dag samen met Jan en Roefie de rivier overgestoken en zijn we naar Ban Xang Khong gewandeld.
Wat onderweg opvalt, is het grote aantal zeer luxe huizen. Soms nog in aanbouw. Waar al dat geld vandaag komt weet ik niet, maar het schijnt dat China erg veel investeert in Laos.
Onderweg komen we langs een tempelcomplex en maken een praatje met een monnik.
In het dorp worden voorbereidingen getroffen voor een bruiloft. Het schijnt het 'bruiloftenseizoen' te zijn.
Na de regentijd en de oogst is daar nu tijd voor.

Vlakte der Kruiken
We reizen weer verder, nu oostwaarts richting Phonsavan.
De naam van deze stad betekent letterlijk "de hemel op aarde", een naam die de Laotianen hoop moeten geven nadat in de jaren `70 zware bombardementen het gebied teisterden.
Grote kraters, die ontstaan zijn door het afwerpen van bommen door Amerikaanse B-52 bommenwerpers, domineren het landschap.
Phonsavan is bekend vanwege de Vlakte der Kruiken.
Verspreid over ruim vijftig vindplaatsen liggen vreemde stenen kruiken.
Ze zijn gehouwen uit verschillende lokale steensoorten en verschillen in hoogte van 50 cm tot 3 meter. De kruiken zijn ruim 2500 jaar oud en werden vermoedelijk gebruikt als grafurnen.
Een andere verklaring is, dat deze kruiken werden gebruikt om graan of wijn op te slaan.
Wij bezoeken allereerst vindplaats 1 (Thong Hai Hin). Verspreid over een heuvel liggen 331 kruiken, waaronder de grootste van allemaal.
Met de bus rijden we verder naar vindplaats 2 (Hai Hin Phu Salato). Hier liggen 93 kruiken op twee naast elkaar gelegen heuvels.
Een mooie wandeling van een uur brengt ons naar vindplaats 3 (Hai Hin Lat Khai).

Vientiane
Voordat we in Vientiane aankomen, overnachten we eerst nog in Vang Vieng.
De volgende dag kunnen we, voordat we vertrekken, in de morgen nog een wandeling maken naar diverse grotten in het karstgebergte.
Aan het eind van de middag komen we aan in Vientiane, de hoofdstad van Laos.
Er valt weer veel te bekijken in de stad, dus ga ik de volgende morgen vroeg op pad. Het wordt een warme dag en een lange wandeling!
Eerst maar naar de Patuxia, de Laotiaanse versie van de Arc de Triomphe.
Vanaf bovenop de Patuxia heb ik een mooi uitzicht over de stad. In de verte zie ik Wat Si Saket, de oudste wat in Vientiane. Het in 1818 gebouwde complex heeft een kloostergang rondom de centrale sim. In de binnenmuren van de kloostergang staan meer dan 2000 Boeddhabeelden in symmetrische nisjes.
's Avonds zoek ik met Bert en Riet een gezellig restaurant en vinden een klein Frans eethuis. Helaas moeten we erg lang op ons bestelde eten wachten.

Zuid-Laos
Het zit niet echt mee wat betreft lokale chauffeurs en gidsen.
Onze chauffeur van het vorige traject wist geen enkel hotel te vinden en in bijna iedere stad waar we overnachten kregen we een gratis stadstour, soms wel drie keer dezelfde straat.
Nu hebben we naast de chauffeur ook een lokale gids. Dus dat moet goed gaan, denk je!
Maar nee hoor. Onze eindbestemming deze dag is Hinboun, een natuurpark en dorp gelegen in een vallei. Aan het eind van de middag rijden we echter nog steeds slingerend door de bergen.
Op een gegeven moment gaan de chauffeur en de gids de weg maar eens vragen. En wat blijkt? Een klein uur geleden hadden we rechtsaf moeten slaan de vallei in.
Dus maar weer terug en in het donker komen we eindelijk aan bij ons hotel. Zo hebben we bijna iedere dag wel wat tijdverlies door verkeerd rijden.
Maar goed, de volgende dag vroeg uit de veren en voordat we op excursie gaan eerst wat foto's van de omgeving maken.
We lopen naar de ingang van de Khong Lor grot, waar we met houten bootjes een zes en een half kilometer lange ondergrondse tocht maken.
Af en toe moeten we uitstappen omdat de boot vast loopt op de rotsen.
Halverwege stappen we uit en worden er schijnwerpers op de stalactieten en stalagmieten gericht, een schitterend schouwspel!
Terug in ons hotel worden we uitgenodigd voor een ceremonie. We krijgen witte armbandjes om die minimaal drie dagen moeten blijven zitten voor het gewenste effect: voorspoed en geluk.
Ik heb de bandjes die avond al verwijderd, maar dat heeft gelukkig geen rampspoed gebracht!

Met een tussenstop in Savannakhet reizen we verder zuidwaarts naar Don Daeng eiland.
Een bootje zet ons over en haalt ons de volgende morgen weer op.
Onderweg naar Khong eiland stoppen we bij het uit de zesde tot achtste eeuw daterende tempelcomplex Wat Phu.
Na ons besprenkeld te hebben met water uit de heilige bron, wat mijn lichte verkoudheid helaas niet geneest, rijden we verder naar Khong eiland, onderdeel van de 'Si Pan Don', vertaald 'vierduizend eilanden'.
Het aantal eilanden hangt af van de waterstand. Tijdens het regenseizoen staan veel eilanden onder water.
Over een lengte van 50 kilometer verandert de Mekong in een eilandenrijk.
In het zuiden komen de stromen weer bij elkaar, maar niet na een verval van tientallen meters tussen de eilanden.
Er liggen weer twee bootjes voor ons klaar, die ons naar de eilanden Don Det en Ban Khon brengen.
We wandelen het eiland Don Det over en lopen over de brug naar Ban Khon. Ban Khon is één van de eilanden waar een donderende waterval voor het hoogteverschil in de rivier zorgt.
De grens van dit eilandenrijk is ook de grens tussen Laos en Cambodja en we reizen verder richting Kratie.

Cambodja
Nieuwegein   Cambodja

Kratie is een tussenstop richting Phnom Penh en heeft niet zo veel te bieden.
De kleine markt is wel aardig en we genieten van onze laatste zondondergang boven de Mekong.
Onderweg naar Phnom Penh blijken er twee tassen bagage in het hotel te zijn achtergebleven.
De bagage wordt door het hotel naar de bus gebracht. Wij maken van deze onverwachte stop gebruik door alvast verder te lopen en zo al lopend te genieten van het landschap.
Na een half uurtje pikt de bus ons weer op en kunnen we verder.

Phnom Penh
Aan het eind van de middag komen we aan en samen met Jan en Roefie loop ik naar het centrum.
Vorige maand is de vader van de huidige koning overleden en het volk houdt vijf maanden rouw totdat hij wordt begraven. Overal in de stad hangen portretten van de overleden oud-vorst en op het plein voor het Koninklijk Paleis staan elke dag honderden pelgrims om te bidden voor de overledene.
Naast het Koninklijke Paleis ligt de Zilveren Pagode, vernoemd naar zijn vloer, die is bedekt met ruim 5000 massief zilveren tegels.
Een bezoek hieraan is zeer de moeite waard.
Als je onder de poort van het ommuurde terrein loopt, komt alle pracht en praal je al tegemoet.
Prachtige witte stoepa's flankeren de Wat Preah Keo met daarin een enorme collectie gouden Boeddhabeelden en miniaturen.

Een heel ander verhaal zijn de Killing fields van Choeung Ek.
Voordat we er naar toe gaan bezoeken we eerst het Tuol Sleng Genocide Museum.
Het was oorspronkelijk een school, waar de Rode Khmer hun martelcentrum in onderbracht.
De gevangenis was het grootste detentiecentrum van het land en dwong 17.000 mannen, vrouwen en kinderen tot de martelgang naar de Killing Fields van Choeung Ek.
De muren van de cellen zijn geheel bedekt met duizenden schokkende foto's van gevangenen voor en na hun martelgang.
Acht kilometer ten zuiden van Phnom Pehn liggen de Killing fields van Choeung Ek.
Van de 129 massagraven zijn er 49 nog intact.
Borden bij de graven vermelden hoeveel mensen er begraven liggen; één aanwijzer identificeert op macabere wijze de boom waartegen baby's werden doodgeslagen.
Achter de glazen panelen van het paviljoen ter nagedachtenis aan de vele doden liggen duizenden schedels.

Siem Reap - Angkor tempels
We naderen het einde van de reis. De laatste plaats die we aandoen is Siem Reap.
Onderweg stoppen we bij een markt waar ik een stukje spin proef.
Enkele kilometers voor Siem Reap komen de uitlaatgassen in de bus in plaats van daarbuiten en hebben we een verplichte stop totdat er een andere bus komt.
Omdat de Angkor tempels die wij willen bezoeken maar zo'n 10 tot 15 kilometer buiten de stad liggen besluiten wij, Jan, Roefie, Wiebo, Liselotte en ondergetekende om fietsen te huren.


Onze eerste stop is na 8 kilometer: Angkor Wat.
Angkor Wat, het grootste religieuze monument ter wereld, betekent 'stad die een tempel is'.
Het door Koning Suravarman II in de 12de eeuw gebouwde complex was gewijd aan de hindoeïstische god Vishnu, de beschermer van de schepping.
Het ontwerp is gebaseerd op een mandala.
In het midden staat een tempel met vijf torens in de vorm van een lotusknop.


Een korte rit brengt ons bij Angkor Thom.
De oude stad Angkor Thom was de grootste stad in het Khmerrijk en wordt beschermd door een 8 meter hoge en 12 kilometer lange muur, omgeven door een brede gracht.
Het belangrijkste complex binnen deze muren is de Bayon, een van de opmerkelijkste bouwwerken van de stad.
Het heeft 54 torens waarop tweehonderd enorme mysterieuze gezichten zijn te zien.
Op het enorme terrein staan verder nog diverse tempels en gebouwen.
We fietsen ondertussen weer lekker verder en kopen onderweg een noedelssoep voor lunch.
De laatste tempel die we bezoeken is de Ta Prohm.
Ta Prohm is misschien wel het meest tot de verbeelding sprekende en mysterieuze tempelcomplex van Angkor.
In de koloniale tijd begonnen de Fransen aan de archeologische restauratie van de tempel, waarbij ze een doelbewuste poging deden om het complex in zijn oorspronkelijke vorm te behouden en maar een klein deel van de dichte omringende jungle wegkapten.
Hierdoor zijn de tempelgebouwen nog altijd begroeid met wortels en enorme banyanbomen.
Op de terugweg naar Sien Reap doen we nog de tempel Banteay Kdei aan, maar deze bied alleen maar meer van hetzelfde.

We brengen de fietsen weer terug naar de verhuur en gaan gezellig uit eten in de Pub Street.
De volgende dag gaan we weer op pad. Dit keer brengen we een bezoek aan het Angkor Nationaal Museum.
Er zijn 8 zalen die ieder een onderwerp uit de bijzondere wereld van Angkor, vaak aangevuld met documentaires op diverse schermen.
Ons hotel heeft een zwembad en het is dan ook heerlijk om na een ochtend museumbezoek en een heerlijke lunch een duik te nemen in het koele water.

Onze laatste dag in Cambodja huren we weer fietsen en rijden we naar Kompong Phhluk.
Hier stallen we de fietsen en huren een boot voor een tocht over met Tonlé Sap meer.
We spreken van te voren een vast prijs af voor de trip, maar al gauw blijkt dat er voor ieder extraatje opnieuw betaald moet worden.
Dit is niet leuk en met een katerig gevoel voltooien we de boottocht.
Op zich wel een mooie tocht door de wetlands en vooral weer een heerlijke fietstocht.

Onze terugvlucht vanuit Siem Raep via Bangkok verloopt zeer voorspoedig en na 30 dagen steek ik op 3 december om 8 uur 's avonds de sleutel weer in de voordeur.
Al met al een mooie en afwisselende reis.


Deze reis is geboekt bij